هنگام غزل های غم انگیز است

در زاری این بارش یکریز است

هنگامه ی آواز شباویز است

آن باد فرح بخش که گلبیز است

کاین عمر گران مایه سبک خیز است

باز آ که هنوز آتش ما تیز است

هش دار که با دشنه ی خونریز است

فسقی که در این پرده ی پرهیز است

ماییم و همین غم که خوش آمیز است