ای برادر عزیز چون تو بسی ست

هوس روزگار خوارم کرد

عنکبوت زمانه تا چه تنید

به حساب من و تو هم برسند

هر نفسی عشق می کشد ما را

کاروان از روش نخواهد ماند

آستین بر جهان برافشانم

تشنه ی نغمه های اوست جهان

سایه بس کن که دردمند ونژند