آن که مست آمد و دستی به دل ما زد و رفت

خواست تنهایی ما را به رخ ما بکشد

دل تنگش سر گل چیدن ازین باغ نداشت

مرغ دریا خبر از یک شب توفانی داشت

چه هوایی به سرش بود که با دست تهی

بس که اوضاع جهان در هم و ناموزون دید

دل خورشیدی اش از ظلمت ما گشت ملول

همنوای دل من بود به تنگام قفس