125
بخش ۹ - خطاب هلالی با مدعی
ای که با من سر سخن داری
گفتگوی نو و کهن داری
ساعتی گوش هوش با من دار
مستمع باش گوش با من دار
گوش کن این فسانهٔ دیرین
چه بری نام خسرو و شیرین؟
بشنو از من حکایت غرا
چه دهی شرح وامق و عذرا؟
یاد گیر این حکایت موزون
چه بری نام لیلی و مجنون؟
بکر خلوت سرای فکرست این
فکر تهمت مکن که بکرست این
آمده در مقام جلوه گری
تا به عین رضا درو نگری
جز قبول نظر نمی خواهد
التفات دگر نمی خواهد
هرچه هست از سعادت نظرست
نظر اکسیر کیمیا اثرست
یا رب این تحفه را گرامی کن
یکی از نام های نامی کن
تا ز صاحب دلی نظر یابد
شرف التفات در یابد