آنکه رفت امروز و صد دل می رود دنبال او

بس که همچون سایه خواهم خویش را پامال او

وه! چه خوش جا کرده است آن خال مشکین بر رخش

هر شبی بر آستان بزم آن مه سر نهم

فال وصلی می زدم، ناگاه آن مه رخ نمود

آن نهال سایه پرور سویم استقبال کرد

کار دل عشق تو شد، کارش همین باد و مباد

بر سر کویش هلالی از رقیبان کمترست