86
غزل شمارهٔ ۲۷۳
جلوه های قد دلجوی ترا بنده شوم
نازکی های گل روی ترا بنده شوم
بنده را با سر هر موی تو مهر دگرست
بر سرت گردم و هر موی ترا بنده شوم
غیر ازین چاره ندارم، پی دخل کویت
که غلامان سر کوی ترا بنده شوم
کمترین بنده هندوی ترا بنده بسیست
بنده بنده هندوی ترا بنده شوم
تو اگر بنده نوازی و وفا خوی کنی
من هم از روی وفا خوی ترا بنده شوم
بندگانیم و گدایان، بدعا خواسته ایم
که گدایان دعا گوی ترا بنده شوم
ماه عیدست، هلال خم ابروی کجاست؟
چون هلالی خم ابروی ترا بنده شوم