جان خواهم از خدا، نه یکی، بلکه صد هزار

من زارم و تو زار، دلا، یک نفس بیا

از بسکه ریخت گریه خون در کنار من

در روزگار هجر تو روزم سیاه شد

چون دل اسیر تست، ز کوی خودش مران

کام من از دهان تو یک حرف بیش نیست

چون خاک شد هلالی مسکین براه تو