بر آن در منتظر میباش، تا جانت برون آید

هنوز از سینه من سوز هجرانت برون آید

زلال رحمت از چاه زنخدانت برون آید

خوش آن ماهی، که هر صبح، از گریبانت برون آید

نمیخواهم که گردی هم ز میدانت برون آید

تو آن قوت کجا داری، که افغانت برون آید؟