گر برون می آید، آن بیرحم، زارم می کشد

گر، معاذ الله، نباشد دولت دیدار او

ای که گویی: بر سر آن کوی خواهی کشته شد

هر گه امسالش عتاب آلوده می بینم بخود

چون برون آید، کله کج کرده، دامن بر زده

ساقیا، امشب که مستم لطف کن خونم بریز

زیر بار غم، هلالی، کار من جان کندنست