جگرم ز غصه خون شد، که چرا نبودم آنجا؟

غرض آنکه دیر ماند اثر سجودم آنجا

بهمین قدر که روزی رخ زرد سودم آنجا

که نیازمندی خود بتو می نمودم آنجا

که دگر کسی نمانده که نیازمودم آنجا

چو تفاوتی ندارد عدم و وجودم آنجا