شکرلله که جهان را ز قدوم

روشن از مقدم خود گیتی را

از رخ خود همهٔ یاران را

طعن ها از قد چون سرو روان

خلق و خویش همه چون آمد خوب

هاتف از شوق چو در باغ جهان

بهر تاریخ رقم زد: به جهان