ناقه آن محمل نشین چون راند از منزل مرا

ز آتش رشکم کنی تا داغ، هر شب می شوی

بعد عمری زد به من تیغی و از من درگذشت

بارها گفتم که پیکانش ز دل بیرون کشم

خط برآوردی و عاشق کشتی آخر کرد عشق

چاره جو هاتف برای مشکل عشقم ولی