74
شمارهٔ ۹۸۹
ماه رویا قصدِ جانِ مردمِ بی دل مکن
کار بر بی چارگانِ ممتحن مشکل مکن
روزگارِ عاشقان و بی دلان برهم زدی
توبه های زاهدان و صالحان باطل مکن
چشم را رخصت مده بر خونِ ناحق ریختن
زلف را دام از برایِ صیدِ بی حاصل مکن
دلبرِ پیمانشکن را عاقبت محمود نیست
در میانِ آن جماعت خویشتن داخل مکن
عشقت از من برد صبر و عقل و هوش و دین و دل
ترکِ این بی صبر و عقل و هوش و دین و دل مکن
خستگان را نوش دارو ده ز لب بی زهرِ چشم
بر کنارِ آبِ حیوان شربتِ قاتل مکن
دوش با من گفت ملّاحِ خرد کای بی خبر
آشنایی در محیطِ بحرِ بی ساحل میکن
بانگ بر من زد خیالِ دوست کای دشمن پرست
حشو می گوید خرد فرمانِ آن غافل مکن
یا به رغبت کن نزاری جورِ خوبان اختیار
یا به غفلت بر سرِ کویِ بلا منزل مکن