ساقی فدای جان تو بادا هزار جان

مستغرق محیط خیالیم و کس نبرد

یار آن بود که چون دم اخلاص زد به صدق

خود مستعد بود به وفا هم چو یار دوست

جامی به کف گرفته و جانی فدای دوست

کو مجلسی که نبودش اغیار در کنار

ساغر بیار ساقی و گو زود نوش کن