من از این عهده کی برون آیم

تو بخوان تا توانم آمد من

گر به معراج ارتقا دهی ام

عدم است انتکاس و می دانم

گر به رای بلند خویش روم

به محل از همه فریشتگان

ور به خود واگذاریم هیهات

ور توانم ز عقل چون مجنون

باز می گو نزاریا که به خود