یک ام شبی که به خلوت جمال دوست ببینم

سماع بربط و جام خوش و حریف موافق

نه مرد باشم و باشم سزای آتش دوزخ

اگر سعادت آنم بود که وقت شهادت

تو مهربانی من بین که از حوالی کویش

شرابخواره و شاهدپرست و عاشق ورندم

به هیچ شهر نرفتم که برنخاست قیامت

چرا به شیفتگی کردنم معاف ندارند

برادران حقیقی و دوستان قدیمی

به روی دوست درست است اعتقاد نزاری