اگر عشق تو شد در خون جانم

نداری مستیِ من هوشیاری

گرو بندم که هر عاقل که زلفت

ز دستم برنمی خیزد نثاری

دلم آویزشی دارد به زلفت

طمع دارم زمین بوسی دگر بار

امیدم باز میدارد خیالت

زمانه گرچه هم توسن رکاب است

دلم آبی کند هر روز در گِل

بدان می آردم غیرت که نارد