ای دل آخر نشدی سیر ز محنت ای دل

چند گویی ز دهان و لب و چشم و خط و خال

می زنم سر به سر از دستِ تو با دیو و بلیس

منزلم بر سرِ آتش بود و از گریه

چشم در پیش و سر افکنده بمانم از چه

در مقاماتِ تحیّر ز پسِ استخلاص

از پیِ خونِ تو هر جا که رسیدم در حال

نیم جان دارم و گر نیز برآنی که ز تن

من به هر چیز که کردی بحلت کردم و رفت

چند گویم ز دل و جان، من و تسلیم و گر