خامی و افسرده ایست بی خبر از باب عشق

معتقدان کرده اند روی به محراب عشق

نیست به آسودگی رخصت اصحاب عشق

روضه ی ما کوی دوست رضوان بوّاب عشق

بر در مشتاق بین جذب به قلاب عشق

گو به من آی و بخور شربت جلاب عشق

هر که به رغبت نداد خانه به سیلاب عشق

گشت روان لاجرم سکه ی ضراب عشق

عشق محیط است و عقل غرقه به گرداب عشق

کلکی و فکری نداشت از همه اسباب عشق