داشتی بر کف گرفته تا به لب جام شراب

گفت امشب از لبم انصاف خواه و کام یاب

گاه همچون ذره در هم رفته از بس اضطراب

گاه بر پیچیدمی زلفش به گردن چون طناب

بوسه ها بربودمی گاه از دهانش بر شتاب

گه ز زلف عنبرینش دامنم پر مشک ناب

گه دهانم از لبانش حلقه لعل مذاب

بر جمال عالم آرایش شدم مست و خراب

بیش از این اگه نی ام اِمّا خطا اِمّا صواب

چون توان در بر به بیداری گرفتن یا به خواب

خوش نزاری خوش مقامی یافتی خیرالمآب