ای دلِ دریا نشین گوهرِ دریا مپاش

سدره طلب باش نه سخرۀ دنیایِ دون

برزگرِ عشق باش نیک و پژوهیده کار

لایقِ بی دیدگان نیست نثارِ دُرت

حکمِ حق و مستحق نیک نگه دار هان

بر سرِ پاکان حق در رهِ نیکانِ دین

چشمۀ خضرست خم زادۀ چشمه مسیح

کیست که فرعون را گوید کای بی خبر

ای همه تو ما که ایم هیچ و همه تو و لیک

کیست نزاری که او لافِ محبّت زند