بی خبری گر به هوش باز نیاید

معترفم معترف که عقل ندارم

عقل به یاسایِ عشق زهره ندارد

سوخته داند نیازمندیِ عشّاق

آتش اگر در وجودِ شمع نیفتد

از منِ بیدار دیده پرس اگر امشب

کافرم از بُت ببیند ابرویِ جفتش

عیب کنند ار بنالد از تو نزاری

دل به کسی داده ام که جان نبرم زو