جای گنج است کنج خانة ما

راح بستان که که روح قدس به فخر

تا کند مستی و برون آید

طبق سیم و زر اگر نبود

خم دهقان همیشه می دارد

خوش بود یک زمان که هیچ زمان

پادشاهی به ما رسید که باز

نه که خود باز را نشیمن گاه

دین و دنیا به نزد ما دو زنند

ابلهان اهل جنّت اند اکثر

تیر می افکن و کمان می پوش

بشنو ای یار از نزاری زار

دمِ او گرچه دام مرغان است