یار آن است که با یار موافق باشد

یک جهت باید و یک دل که بود صاحبِ وجد

هر چه پیش آیدش از نیک و بد و خوف و رجا

بی کم و کیف به هم داند و تسلیم کند

بل که گر جان طلبد هیچ تفاوت ننهد

لایقِ عشق و محبّت نبود خاصه دلی

عاشقِ سوخته خرمن چو نزاری باید

همه شب بر سرِ کویِ صَنَمی گل رخ سار