کسی که هم چو من از پیش یار بگریزد

غبارناکم از او ور نه بیم دشمن نیست

ضرورت است گرفتار عشق را که جفا

نه ممکن است خلاصی به هیچ وجه آن را که

کسی که ذوق مقامات عشق یابد باز

محبّ صادق اگر خاک می شود ایام

غلام همت آنم که در وفای کسی

علم به کوی خرابات میزنند زین پس