جمادست آن که دل داری ندارد

تو آن منگر که صاحب دولت این جا

اگرچه ملک و مال و جاه دارد

ز من باور مکن گر چینِ زلفش

ز من مشنو اگر از غمزۀ او

چو از هر گوشه تُرکِ چشمِ مستش

کمند اندازِ گیسویش به هر جا

تو هم مشنو ز من گر این گواهی

دروغ است این سخن گر از هر اعضا