مرا چه غم که مرا سرزنش کنند و ملامت

اگر تو نیز طلب گار آن شوی که ببینی

نه در میان بلایی که بر کنار ، پس این جا

امید منقطع از وصل دوست شرط نباشد

نثار کردن جان خود ضرورت است و فریضه

نزاریا نکنی التفات اگر چه شده ستی

تو را چو غایت مطلوب حاصل است و معین