تسلیم کرده را زبلا احتراز نیست

آن کس که مبتلای بتی دلنواز نیست

بی آفت کرشمه ی حسن ایاز نیست

این بی شکنجه نبود و آن بی گداز نیست

این لقمه جز به حوصله ی اهل راز نیست

زاد طریق صدق و صفا جز نیاز نیست

روزی به زور بازوی گردن فراز نیست

هیچ اش تعلّقی به نشیب و فراز نیست

بیچاره چون کند که به خود چاره ساز نیست

ننگی چنین کشیدنم آخر ز ناز نیست

عیبش مکن که ناله ی نی بر مجاز نیست

از شهر بند عشق کسی را جواز نیست

هرجا که هست مرد خدا بی نماز نیست