هیچ می دانی در آن حضرت کیان را بار هست

دیده می باید که بیند رویِ سلطان روزِ بار

هیچ دیگر نیست الّا او و لیکن دیده کو

یارِ ناهموار گو تشنیع میزن! باک نیست

ضّدِ آدم بیش ابلیسی نبود و این زمان

حقّ و باطل در برابر می نماید ز ابتدا

گرچه باطل را وجودی معنوی در اصل نیست

چون وجودت رویِ امکان در عدم دارد چه سود

راهِ خودبینان مرو زنهار بنگر پیش و پس

رمز می گوید نزاری می زند پشکی به غمز