یار بر در می زند عذرا مرا

وارهاند زین همه سودا مرا

عقل کی بگذاشتی تنها مرا

کاشکی بگذاشتی حالا مرا

چشم شب بیدار خون پالا مرا

تیره شب های نهنگ آسا مرا

عشق می آرد به سر غوغا مرا

کاش بودی طاقت او را مرا

در میان انجمن رسوا مرا

روز عید او را، شب یلدا مرا

بیش از این طاقت نماند اینجا مرا

یا نزاری را برون بر یا مرا

تا ز وامق افکند عذرا مرا