جام تلخ از جان شیرین خوش ترست

خوش بود گل تا بود بی خار خوش

عنبرو عودو عبیر ارچه خوش است

بوی زلف یار من گر بشنوی

زلف او و نافه ی آهوی چین

ماه رویان را ز گوش آویخته

چند از این تشبیه بشنو یک سخن

از خوشی هائی که دیدم در جهان

آب خضر و آب رز این هردو آب

حالیا باری به نقد انصاف را

جام می برکف نزاری گفت راست