می بیارید و بنوشید که برغندان است

ساقیا باده بگردان که فلک گردان است

آشکارا بخورندی که چه خوش دوران است

گر بهشت است به نزدیک خرد زندان است

گوشه ای گیر که عیشی به فراغت آن است

سهل باشد که نه دردی است که بی درمان است

خم هم سایه که در زیر زمین پنهان است

که میان من و او صحبت جانا جان است

شیشة توبه که بر سنگ زنند آسان است