عشق فرمانده موجودات است

طم طراقی که درو می بندند

عشق نه شین و نه عین و نه قاف

عشق امریست به حکم اکرام

عقل چون شب پره در پرتو عشق

گرچه هر آن کس زانجا که وی است

زین طرف غالیِ با تقصیرست

حق ز ما بین طلب کن کانجا

گردن افراشتن از عصیان است

حاضر وقت سعادت می باش

بی نصیب آمده از نقد الوقت

هیچ جز دوست نزاری مپرست

سست عزم است که هم چون ضعفا