ای ز بهشت بی خبر رونق نو بهار بین

مریم باغ حامله عیسی غنچه در چمن

بید کشیده از میان تیغ چو آب و لاله را

سوسن صد زبان نگر برگ شکوفه در دهن

در بر خار غنچه را دختر حامله نگر

ار صدف چمن نگر صورت آفتاب و پس

فاخته از فراز سرو آمده در سخن نگر

رغبت ار به بوستان نیست به گور خانه رو

محتسب دغا نگر بی خبر ست گو بیا

روز نو و می کهن روزه کدام و توبه چه

در عمل طرب گران معنی ساحری نگر

بربط عیش دیگران ساخته زهره طرب

مایه ی زندگانیم رفته و در فراق او

گر چه خلاف قول خود کرد شکسته خاطرم

دیده تو نزاریا بر تو حجاب می شود