گر هیچ دلی داری دریاب دل مارا

جان نیست چنین کاسد کردیم بسی سودا

گر عاشق بی چاره از جور نمی نالد

هیهات که مظلومی در دامنت آویزد

گر یاد کنی از من هم حیف بود بر تو

ای گل بن باغ من از من دو سخن بشنو

گو بیش نزاری را شاید که نرنجانی