پاکا منّزها متعالی مهیمنا

از رحمت تو کم نشود گر به فضل خویش

دوران شرّ و فتنه و طوفان و حیرت است

نوح عنایت توبه به کشتی مغفرت

آلایشی که رفت به آب کرم بشوی

مقصود ما حصول رضا و جوار توست

بی یاد تو اگر نفسی می رود هباست

هم تو دهی ز عقده ی تقلیدمان خلاص

ما را ز هول زلزلت الارض باک نیست

یک جرعه گر ز جام تو در کام ما چکد

توفیق ده که نام نزاری رود به خیر