چه گویم چنانی که میدانیی

که این بود ازو به ترک اندکی

وکیلان املاک خط ده بدند

به بیدان شد و کرد او را به دست

در آوردش از مجلس آن ساده مرد

ز اقرار برگشت و انکار کرد

ندارم شراب و ندارم خبر

اگر هست درخان و مانش خراب

که خم خانه ای دارد آن دل سیاه

بسی جهد کردیم و پوزش نمود

نظرها به حیرت در آن بی بصر

نبردند دیگر گمانی به کس

به یک من نشد معترف شور بخت

همه نیمه جان و همه نیمه مست

ولی هم سزای سر خویش کرد

که هین پیشتر پای برگیر هان

همه خان و مانت زبر زیر کرد

دو اسبه ز فرطِ شتاب آمدست

سراپای در زخم چوبش کشید

زدش بر کف پای بسیار چوب

نفس راست می کرد و می گفت نیست

خبر داشت از یک نهان زار او

دو خم پر شراب بهین یافتند

قضا را سراسر بدان جا رسید

چو رقاص کاچول بسیار کرد

شده پست در زیر خیک شراب

برافروختند از فرح هم چو شمع

تنش کرد ریش و روانش بسوخت

بدان خورده سوگندهای دروغ

بدو گفتم ای مردکوته نظر

نباید که با مکر و دستان روی

که افتی ز آزار او در زیان