ببین که در طلبت حال مردمان چون است

ز جام غم می لعلی که می خورم خون است

اگر طلوع کند طالعم همایون است

شکنج طره لیلی مقام مجنون است

سخن بگو که کلامت لطیف و موزون است

که رنج خاطرم از جور دور گردون است

کنار دامن من همچو رود جیحون است

به اختیار که از اختیار بیرون است

چو مفلسی که طلبکار گنج قارون است