غم این کار نشاط دل غمگین من است

وین کجا مرتبه چشم جهان بین من است

از مه روی تو و اشک چو پروین من است

خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است

کاین کرامت سبب حشمت و تمکین من است

زان که منزلگه سلطان دل مسکین من است

که مغیلان طریقش گل و نسرین من است

که لبش جرعه کش خسرو شیرین من است