در فکرت تو پنهان صد حکمت الهی

صد چشمه آب حیوان از قطره سیاهی

ملک آن توست و خاتم فرمای هر چه خواهی

بر عقل و دانش او خندند مرغ و ماهی

مرغان قاف دانند آیین پادشاهی

تنها جهان بگیرد بی منت سپاهی

تعویذ جان فزایی افسون عمر کاهی

و ای دولت تو ایمن از وصمت تباهی

تا خرقه ها بشوییم از عجب خانقاهی

اینک ز بنده دعوی و از محتسب گواهی

یاقوت سرخ رو را بخشند رنگ کاهی

گر حال بنده پرسی از باد صبحگاهی

ما را چگونه زیبد دعوی بی گناهی

رنجش ز بخت منما بازآ به عذرخواهی