حاصل از حیات ای جان این دم است تا دانی

جهد کن که از دولت داد عیش بستانی

گر به جای من سروی غیر دوست بنشانی

عاقلا مکن کاری کآورد پشیمانی

جنس خانگی باشد همچو لعل رمانی

در پناه یک اسم است خاتم سلیمانی

کاین همه نمی ارزد شغل عالم فانی

کز غمش عجب بینم حال پیر کنعانی

با طبیب نامحرم حال درد پنهانی

تیز می روی جانا ترسمت فرومانی

ابروی کماندارت می برد به پیشانی

ای شکنج گیسویت مجمع پریشانی

حال خود بخواهم گفت پیش آصف ثانی