ارادتی بنما تا سعادتی ببری

که بنده را نخرد کس به عیب بی هنری

به عذر نیم شبی کوش و گریه سحری

که در برابر چشمی و غایب از نظری

که هر صباح و مسا شمع مجلس دگری

که یاد گیر دو مصرع ز من به نظم دری

گر امتحان بکنی می خوری و غم نخوری

که زیب بخت و سزاوار ملک و تاج سری

صبا به غالیه سایی و گل به جلوه گری

که جام جم نکند سود وقت بی بصری

چرا به گوشه چشمی به ما نمی نگری

و از این معامله غافل مشو که حیف خوری

نعوذبالله اگر ره به مقصدی نبری

اری اسامر لیلای لیله القمر