ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می

بگذر ز کبر و ناز که دیده ست روزگار

هشیار شو که مرغ چمن مست گشت هان

خوش نازکانه می چمی ای شاخ نوبهار

بر مهر چرخ و شیوه او اعتماد نیست

فردا شراب کوثر و حور از برای ماست

باد صبا ز عهد صبی یاد می دهد

حشمت مبین و سلطنت گل که بسپرد

درده به یاد حاتم طی جام یک منی

زان می که داد حسن و لطافت به ارغوان

مسند به باغ بر که به خدمت چو بندگان

حافظ حدیث سحرفریب خوشت رسید