نکته ای دلکش بگویم خال آن مه رو ببین

عیب دل کردم که وحشی وضع و هرجایی مباش

حلقه زلفش تماشاخانه باد صباست

عابدان آفتاب از دلبر ما غافلند

زلف دل دزدش صبا را بند بر گردن نهاد

این که من در جست و جوی او ز خود فارغ شدم

حافظ ار در گوشه محراب می نالد رواست

از مراد شاه منصور ای فلک سر برمتاب