مقدمش یا رب مبارک باد بر سرو و سمن

تا نشیند هر کسی اکنون به جای خویشتن

کاسم اعظم کرد از او کوتاه دست اهرمن

هر نفس با بوی رحمان می وزد باد یمن

در همه شهنامه ها شد داستان انجمن

شهسوارا چون به میدان آمدی گویی بزن

تو درخت عدل بنشان بیخ بدخواهان بکن

خیزد از صحرای ایذج نافه مشک ختن

برشکن طرف کلاه و برقع از رخ برفکن

ساقیا می ده به قول مستشار مؤتمن

تا از آن جام زرافشان جرعه ای بخشد به من