صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار

به شکر آن که شکفتی به کام بخت ای گل

حریف عشق تو بودم چو ماه نو بودی

جهان و هر چه در او هست سهل و مختصر است

کنون که چشمه قند است لعل نوشینت

مکارم تو به آفاق می برد شاعر

چو ذکر خیر طلب می کنی سخن این است

غبار غم برود حال خوش شود حافظ