می ز خمخانه به جوش آمد و می باید خواست

وقت رندی و طرب کردن رندان پیداست

این چه عیب است بدین بی خردی وین چه خطاست

بهتر از زهدفروشی که در او روی و ریاست

آن که او عالم سر است بدین حال گواست

وان چه گویند روا نیست نگوییم رواست

باده از خون رزان است نه از خون شماست

ور بود نیز چه شد مردم بی عیب کجاست