صلاح کار کجا و من خراب کجا

دلم ز صومعه بگرفت و خرقه سالوس

چه نسبت است به رندی صلاح و تقوا را

ز روی دوست دل دشمنان چه دریابد

چو کحل بینش ما خاک آستان شماست

مبین به سیب زنخدان که چاه در راه است

بشد که یاد خوشش باد روزگار وصال

قرار و خواب ز حافظ طمع مدار ای دوست