آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

اول به بانگ نای و نی آرد به دل پیغام وی

دلبر که جان فرسود از او کام دلم نگشود از او

گفتم گره نگشوده ام زان طره تا من بوده ام

پشمینه پوش تندخو از عشق نشنیده است بو

چون من گدای بی نشان مشکل بود یاری چنان

زان طره پرپیچ و خم سهل است اگر بینم ستم

شد لشکر غم بی عدد از بخت می خواهم مدد

با چشم پرنیرنگ او حافظ مکن آهنگ او