دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

خاک وجود ما را از آب دیده گل کن

این شرح بی نهایت کز زلف یار گفتند

عیبم بپوش زنهار ای خرقه می آلود

امروز جای هر کس پیدا شود ز خوبان

بر تخت جم که تاجش معراج آسمان است

از چشم شوخش ای دل ایمان خود نگه دار

آلوده ای تو حافظ فیضی ز شاه درخواه

دریاست مجلس او دریاب وقت و در یاب